saçlarından dökülen
boşluklarla dolu geceye
yalnızlığın arka sokağıdır yüzün
birkaç damla gözyaşı serpiştirilmiş
ve birkaç damla mutluluk sadece
coşkun günlerin tozlu dakikaları
sinerken göğsüne toprağın
bir pencere açılır
çıkar sessizce dumanları saflığın
gözlerin güneşi sayıklar aya
zaman dörtnalayken, bekleyiş yaya
parmak ucunda filizlenir her yeni gün
ve sen nereye baksan
oraya taşınır dünya.
mehmet önder
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder